بر اساس گزارشی که در خبرگزاری رویترز منتشر شد، نیروهای شورشی واگنر قصد داشتند به نیروگاه های هسته ای نزدیک شوند که تا زمانی که پریگوژین با بازگشت به اردوگاه موافقت کرد، نگرانی مقامات آمریکایی را برانگیخت.
واگنر در نزدیکی اردوگاه هسته ای
جنگنده‌های واگنر در 100 کیلومتری پایگاه هسته‌ای Voronezh-45 به مناطق روستایی نزدیک می‌شوند، جایی که نظارت مسیر کاهش یافته است. رویترز گزارش های بعدی را تایید نکرد و مقامات غربی بارها گفته اند که ذخایر هسته ای روسیه در طول شورش هرگز تهدید یا مورد حمله قرار نگرفته است.
در مصاحبه ای اختصاصی با رئیس اطلاعات نظامی اوکراین، کایرلو بودانوف، پیشرفت جنگنده های واگنر نسبت به گذشته را تایید کرد. وی گفت: واگنر به پایگاه های هسته ای رسیده است و قصد آنها دستیابی به دستگاه های کوچک هسته ای دوران شوروی است تا قدرت و خطرات شورش خود را افزایش دهند. بودانوف افزود: اگر تا آخرین نفر آماده مقاومت و مبارزه باشید، قدرت و خطر شما برای دشمن افزایش می یابد. تنها مانع بین جنگنده‌های واگنر و سلاح‌های هسته‌ای، درهای انبار هسته‌ای بود.
رویترز نمی تواند ورود جنگنده های واگنر به پایگاه Voronezh-45 را تایید کند. بودانوف همچنین هیچ مدرکی برای ادعای خود ارائه نکرد و در مورد موضع ایالات متحده سکوت کرد و دلیل عقب نشینی جنگنده ها را نگفت.
یک منبع نزدیک به کرملین بخش هایی از گزارش بودانوف را تایید کرد و بدون اشاره به جزئیات گفت: گروه واگنر توانستند وارد این منطقه شوند که باعث نگرانی مقامات آمریکایی شد. یک منبع دیگر در شرق اوکراین که تحت اشغال روسیه است، گفت: این موضوع کرملین را نگران کرده است و تلاش می کند با میانجیگری الکساندر لوکاشنکو رئیس جمهور بلاروس در شامگاه ۲۴ ژوئن جلسه ای برای پایان دادن به شورش برگزار کند. “
آدام هاج، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید در پاسخ به سوالی درباره حضور نیروهای واگنر در پایگاه و دسترسی به سلاح‌های هسته‌ای گفت: ما نمی‌توانیم این گزارش را تایید کنیم و هیچ نشانه‌ای مبنی بر وجود تهدید سلاح‌های هسته‌ای یا مواد در پایگاه وجود ندارد. “ما دست نداریم.” پریگوژین، فرمانده کرملین و واگنر، به این سؤالات پاسخ نداد.
چالش شوروی برای از بین بردن سلاح ها
مت کردا، محقق ارشد و مدیر پروژه اطلاعات هسته‌ای در فدراسیون دانشمندان آمریکایی، گفت: «نقض امنیت هسته‌ای روسیه برای یک بازیگر غیردولتی تقریباً غیرممکن است و با هزاران نیروی نظامی در اختیار آنها، گروه واگنر چنین چیزی را ندارد. دانش انفجار بمب.» وی افزود: روسیه با وجود چنین دشمنی تسلیحات خود را در حالت مونتاژ ناقص نگه داشته است و برای نصب و راه اندازی این بمب ها به همکاری مسئول حفاظت از زرادخانه هسته ای روسیه نیاز است.
بودانوف اولین مقامی بود که مدعی دستیابی گروه واگنر به سلاح های هسته ای شد و آن را بزرگترین چالش برای قدرت ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه توصیف کرد. مقامات آمریکایی مدتهاست که از درگیری هسته ای روسیه بیم دارند.
جنگنده های واگنر پس از جدا شدن از کاروان تسلیحات، در حال پیشروی در شمال روستوف در امتداد بزرگراه M-4 بودند که مسیر خود را به نیروگاه Voronezh-45 تغییر دادند. به گفته ساکنان و رسانه های اجتماعی، گروه کوچکتر به سمت شرق حرکت کردند و در اولین روستایی که به آن رسیدند با نیروهای روسی درگیر شدند، اما از آن زمان بدون حادثه عبور کرده اند.
رویترز از پیشروی این گروه به سمت شهر تالووایا (شهری در روسیه) در حدود 100 کیلومتری پایگاه خبر داد. بر اساس گزارش دانشمندان سازمان ملل متحد، این یکی از 12 سایت ملی ذخیره سازی سلاح های هسته ای روسیه است. ساکنان محلی به رویترز گفتند که واگنر در تالووایا به یک هلیکوپتر روسی حمله کرد و آن را ساقط کرد و دو خدمه آن را کشت.
رویترز با بودانوف در دفترش در KF مصاحبه کرد. او به سهولت حمل بمب های هسته ای کوچک در ورونژ-45 اشاره کرد که رویترز نتوانست آن را ثابت کند. چنین بمب‌های هسته‌ای کوچک – به اندازه‌ای سبک که یک نفر آن را حمل کند – یادگاری از جنگ سرد است.
هانس کریستنسن، مدیر پروژه اطلاعات هسته ای در فدراسیون دانشمندان آمریکایی در واشنگتن، گفت: اما در اوایل دهه 1990، هر دو کشور با کاهش تنش ها برای خلع سلاح هسته ای موافقت کردند، اگرچه روسیه برخی از بنادر معدن را حفظ کرد. چندین مقام هسته ای آمریکا وعده های روسیه برای نابودی تسلیحات هسته ای خود را توخالی رد کردند. دیوید جوناس، مشاور ارشد سابق اداره امنیت ملی هسته ای آمریکا که سلاح های هسته ای و مواد رادیواکتیو را در سراسر جهان ردیابی می کند، گفت: ما فکر می کنیم روسیه به وعده های خود عمل نکرده است.
امی وولف، کارشناس تسلیحات هسته ای، نسبت به قابلیت های چنین سلاح هایی ابراز تردید کرده است. جوناس به عنوان مشاور مقامات ارشد پنتاگون نیز این موضوع را تایید کرد و گفت: این گونه تسلیحات به مرور زمان از بین می روند و روسیه برای تامین ذخایر هسته ای خود دچار مشکل شده است.
دارم می افتم
واگنر توسط پریگوژین و دیمیتری اوتکین، افسر سابق نیروهای ویژه در اطلاعات نظامی روسیه تاسیس شد و به عنوان یک ارتش خصوصی توانست در جنگ های سوریه، لیبی و مالی شرکت کند. علاوه بر این، تجارت رسانه ای پریگوگن در انتخابات ریاست جمهوری 2016 تأثیرات زیادی دارد آمریکا در روزهای اخیر، پوتین تایید کرد که دولت روسیه از واگنر حمایت مالی کرده است. تلویزیون دولتی گزارش داد که عملیات پریگوژین بیش از 1.7 تریلیون روبل (19 میلیارد دلار) از بودجه روسیه را اختلاس کرده است. در 23 ژوئن، پریگوگن شورش خود را با حمله موشکی به یکی از اردوگاه‌های شرق اوکراین (تسخیر روسیه) آغاز کرد که توسط روسیه رد شد. برای ماه‌ها، پریگوژین آشکارا به مقامات ارشد نظامی پوتین توهین کرده و سرگئی شویگو، وزیر دفاع و والری گراسیموف، رئیس ستاد کل ارتش را فاسد و نالایق خوانده و آنها را به دلیل تغییر در جنگ روسیه در اوکراین مقصر دانسته است. این توهین ها ماه ها بی پاسخ ماند تا اینکه در 10 ژوئن، شویگو به سربازان واگنر دستور داد تا با وزارت او قرارداد ببندند و موافقت کنند تا پایان ماه بخشی از ارتش عادی شوند، اما پریگوژین نپذیرفت. در 13 ژوئن، پوتین علناً جانب شویگو را گرفت و دولت اقداماتی را برای کاهش بودجه واگنر انجام داد. در ساعات اولیه 24 ژوئن، نیروهای واگنر وارد شهر جنوبی روستوف، مرکز فرماندهی کلیدی عملیات روسیه در اوکراین شدند. واگنر فرماندهی پایگاه را در آنجا به عهده گرفت و ظرف چند ساعت فیلم ضبط شده ای از گفتگوی پریگوژین با فرماندهان روسی منتشر شد. در همان زمان، گروه های دیگری از نیروهای واگنر به سمت شمال حمله کردند و در امتداد بزرگراه M-4 در مسیر مسکو حرکت کردند. هیچ مقاومتی در برابر قیام واگنر وجود ندارد.
یک منبع امنیتی روسیه، سه نفر از نزدیکان کرملین و یک فرد نزدیک به رهبری مستقر در روسیه در شرق اوکراین گفتند که برخی از واحدهای روسی از دستورات برای ایستادن در برابر واگنر سرپیچی کردند. برخی ادعا کردند که از حضور واگنر شگفت زده شده اند، در حالی که برخی دیگر منتظر سخنرانی پوتین برای محکوم کردن پریگوژین بودند. علاوه بر این، این منابع می افزایند: بسیاری از افسران نمی خواستند با واگنر مقابله کنند زیرا با آن ارتش احساس همبستگی می کردند و در ناامیدی پریگوژین از نحوه مدیریت جنگ توسط مقامات ارشد وزارت دفاع شریک بودند.
در گذرگاه Bugaevka بین اوکراین و روسیه، تصاویر منتشر شده در صبح روز 24 ژوئن ده ها سرباز روسی را نشان می دهد که تسلیم شده و سلاح های خود را زمین گذاشته اند. الکسی دانیلوف، دبیر شورای امنیت ملی و دفاع اوکراین به رویترز گفت: بسیاری از فرماندهان با واگنر همدردی کردند و نمی خواستند از پوتین پیروی کنند. یکی از شاخه های نیروهای واگنر در امتداد بزرگراه M-4 در جهت مسکو به سمت شمال حرکت می کرد، به گفته ساکنان محلی، ارتش در برابر آنها مقاومت نکرد و بسیاری از مردم شهر و سربازان ارتش با نیروهای واگنر همدردی کردند و از آنها حمایت کردند. انجام دادن.
انحراف هسته ای
با پیشروی واگنر به سمت شمال به سمت مسکو، برخی از جنگنده ها به سمت شرق منحرف می شوند. این لحظه در ویدئوهای خبری نیز ثبت شد. در 24 ژوئن صدای انفجار و تیراندازی و فریادهای هولناک از دور به گوش می رسد.
ماکسیم یانتسوف، رئیس دولت محلی منطقه پاولوفسک نوشت: در نتیجه تیراندازی در اطراف الیزوتوفکا 19 خانوار زخمی شدند. چند ساعت بعد هواپیماهای جنگنده بر فراز یکی دیگر از روستاهای ورونتسوکا که همچنان در جهت سایت هسته ای در حرکت بود به پرواز درآمدند. دو ویدئوی منتشر شده در تلگرام بیش از ده وسیله نقلیه از جمله نفربر زرهی، تانک و کامیون‌های سوار بر مسلسل یا حمل توپ را نشان می‌دهد. سپس تصاویر ویدئویی از شهر بوتورلینوکا نشان داد که آنها به آن شهر رسیده اند که نزدیک به تاسیسات هسته ای و پایگاه نیروی هوایی است. ساکنان محلی از حضور نظامی گروه واگنر در شهر تالووایا خبر دادند و ویدئوهایی را با رویترز به اشتراک گذاشتند که جو متشنج را نشان می دهد.
رسانه دولتی روسیه ویدئویی را از محل حادثه در منطقه تالووایا که در آن هواپیمای کا-52 سقوط کرد، نشان داد. میخائیل ودرنیکوف، فرماندار منطقه پسکوف گفت: دو خدمه در منطقه شمال غربی روسیه جان باختند. پس از این اتفاقات، یکی از ساکنان تالووایا از تغییر مسیر گروه واگنر خبر داد.
بودانوف (رهبر نظامی اوکراین) در مصاحبه خود گفت: تعداد نامعلومی از جنگنده های Voronezh-45 به منظور تصاحب سلاح های هسته ای متعلق به دوران شوروی به نیروگاه حمله کردند. سایت هسته ای Voronezh-45 توسط واحد نظامی شماره 45 مدیریت و محافظت می شود. رویترز نتوانست تعیین کند که آیا کلاهک های هسته ای مورد اشاره بودانوف در این تاسیسات ذخیره شده اند یا خیر. اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد چنین دستگاه هایی توسط اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده است. الکسی یابلوکوف، مشاور سابق علمی رئیس جمهور روسیه، در شهادت خود در کنگره ایالات متحده در سال 1997، گفت که دانشمندان شوروی در دهه 1970 سلاح های هسته ای را برای استفاده توسط ماموران مخفی ساخته بودند.
کریستنسن، محققی از فدراسیون دانشمندان آمریکایی که گفت روسیه و ایالات متحده هزاران بمب را در دهه 1990 منهدم کردند، شک دارد که Voronezh-45 ذخیره شده است. او گفت که بر این باور است که سلاح‌های هسته‌ای دیگری در ورونژ-45 ذخیره شده است، همانطور که تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهند. با توجه به کنترل اداره کل دوازدهم بر این تاسیسات، جابجایی تسلیحات برای شناسایی توسط ماهواره های آمریکایی زمان می برد. در شمال، شواهدی مبنی بر تلاش ارتش روسیه برای مسدود کردن مسیر Voronezh-45 وجود دارد.
معامله با پریگوگن انجام شد
در شامگاه 24 ژوئن، رسانه دولتی بلاروس یک اطلاعیه غیرمنتظره منتشر کرد. الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهور این کشور، در حال مذاکره با پریگوژین برای توقف پیشروی نیروهایش است. پریگوژین در یک پیام صوتی گفت که نیروهایش به 125 مایلی مسکو رسیده اند و در حال بازگشت به اردوگاه های آموزشی خود هستند. بر اساس این مذاکره و توافق، روسیه شورشیان را تعقیب نمی کرد و گروه واگنر یا به بلاروس یا ارتش منظم روسیه می پیوست.
یک منبع اطلاعاتی اروپایی گفت که پریگوژین پس از اینکه متوجه شد از حمایت ارتش برخوردار نیست، متقاعد شد که شورش خود را متوقف کند. اما برنامه های آینده پریگوژین نامشخص است.
پسکوف، سخنگوی کرملین روز دوشنبه گفت که پوتین در 29 ژوئن با رهبر واگنر صحبت کرد و ارزیابی خود را از رویدادهای 24 ژوئن ارائه کرد. یکی از هواپیماهای شخصی پریگوژین در روزهای پس از قیام چندین سفر بین بلاروس و روسیه انجام داد.
لوکاشنکو رئیس جمهور بلاروس هنگام استقبال از گروهی از خبرنگاران در مینسک در 6 ژوئیه گفت که جت های جنگنده واگنر هنوز به پایگاه جدید خود در بلاروس نرسیده اند. وی افزود: پریگوژین در روسیه باقی مانده و هنوز وارد خاک بلاروس نشده است.