به گزارش اقتصاد نیوز، روابط ترکیه با سومالی در شرایطی که روابط آنکارا با غرب بهبود یافته، چشم انداز دخالت بیشتر آنکارا در امور اقیانوس هند را تقویت کرده است. بنابراین بازیگران غربی از نقش جدید ترکیه استقبال خواهند کرد. پیشنهادی که خشم پکن را برانگیخت.
استراتژی جدید ترکیه
در ماه فوریه، سومالی و ترکیه توافقنامه همکاری دفاعی، امنیتی و اقتصادی را امضا کردند. موسسه مطالعات راهبردی استرالیا (ASPI) گزارش می دهد که این توافق در بحبوحه تشدید تنش ها بین سومالی و اتیوپی امضا شد و حمزه عبدی براه، نخست وزیر سومالی گفت که تمرکز اصلی این توافق بر مبارزه با تروریسم، دزدی دریایی، ماهیگیری غیرقانونی و تهدیدهای خارجی است. اما این توافق همچنین به ترکیه دسترسی نامحدود به آب های سرزمینی سومالی و حضور نظامی بیشتر در این کشور را می دهد. ترکیه نیز متعهد به تقویت ظرفیت دریایی سومالی است و در این راستا سومالی 30 درصد از درآمد دریایی خود را به ترکیه منتقل خواهد کرد، باید به خوبی مانور دهد.
در همین حال، پس از یک دوره دشوار، ترکیه اقداماتی را برای بهبود روابط با غرب انجام داد. اگرچه ترکیه تعامل اقتصادی مثبتی با چین داشته است، اما دستگیری شش جاسوس چینی در ترکیه در ماه فوریه، حضور فعال چین در بالکان و آسیای مرکزی و روابط نزدیک پکن با ایران، آنکارا را در شرایط دشواری قرار داده است. تعامل روابط ترکیه با غرب شامل تایید درخواست سوئد برای عضویت در ناتو، نزدیک شدن به یونان، افزایش همکاری دفاعی با بریتانیا و سایر شرکای ناتو و تعامل فعال با مقامات آمریکایی است. بنابراین، گسترش نفوذ متوازن ترکیه به شرق احتمالاً به نفع غرب خواهد بود. به گفته ناظران، مانور آنکارا نه تنها محدود به قدرت نظامی آنکارا خواهد بود و نه به بخش شمال غربی اقیانوس هند.
مانور در حیاط خلوت چین
توافق اخیر بین ترکیه و سومالی بخشی از یک تغییر بزرگتر در سیاست خارجی آنکارا است. ترکیه در گذشته بر سرزمین‌های همسایه – خاورمیانه، قفقاز جنوبی و مدیترانه تمرکز می‌کرد، اما امروز، بسیار جاه‌طلبانه‌تر، نفوذ خود را به شاخ آفریقا و فراتر از آن گسترش داده است. از سال 2019، ترکیه به دنبال تقویت روابط با ژاپن، کره جنوبی، کشورهای آسیای جنوب شرقی، کشورهای ترک آسیای مرکزی و کشورهای شاخ آفریقا بوده است. در سال 2019، ترکیه از ابتکار جدید آسیایی خود برای ایجاد روابط نزدیکتر با کشورهای مسلمان و اقتصادهای توسعه یافته در شرق آسیا رونمایی کرد. این کشور همکاری های امنیتی و دفاعی را با مالزی، بنگلادش، کره جنوبی و فیلیپین افزایش داده است.
ترکیه نفوذ خود را در شاخ آفریقا از طریق همکاری نظامی با سومالی، سودان و اتیوپی افزایش داده است. حضور اقتصادی آنکارا در سومالی از سال 2010 در حال گسترش است. از دستاوردهای قابل توجه می توان به بازگشایی بنادر موگادیشو در سال 2014 و ایجاد یک اردوگاه آموزشی نظامی در حمایت از ارتش ملی سومالی در همکاری با ایالات متحده اشاره کرد. عثمان سابق خود را مطلوب نمی بیند، به ویژه ایجاد اولین پایگاه خارجی چین در جیبوتی، در ورودی جنوبی دریای سرخ، در سال 2017، که ترکیه را نگران کرد. پکن بعداً بندر سواکین سودان در دریای سرخ را برای 99 سال اجاره کرد. ترکیه همچنین در کل آفریقا با چین رقابت می کند.
اکنون توافق ترکیه و سومالی، چین را به لرزه انداخته است، چینی که به دنبال نفوذ در شاخ آفریقا فراتر از جیبوتی است، اما به دلیل فاصله جغرافیایی و فرهنگی منطقه در شرق دور و آسیای جنوب شرقی در مقایسه با حداقل چین، ناتوان است. با این حال، آنکارا دارای مزایایی است که پکن در این مناطق فاقد آن است: هویت مسلمان این کشور، روابط قوی تر با ژاپن و کره جنوبی، عدم وجود اختلافات ارضی با کشورهای آسیای شرقی و روابط دفاعی با مالزی، از جمله متغیرهایی هستند که به برتری ترکیه. آنکارا اکنون فضای بیشتری برای مانور دارد و نقش بیشتری در شاخ آفریقا و آسیای مرکزی دارد.