ترس چیست و راهکارهای اساسی برای درمان ترس

ترس (Fear) یکی از انواع احساسات است و منشا آن را می‌توان به سیستم عصبی مغز نسبت داد. این واکنش احساسی، همچون یک غریزه، از لحظه تولد همراه با ما بوده و به صورت یک پاسخ در برابر موقعیت‌های خطرناک یا ناامن ظاهر می‌شود.

بدون ترس، افراد نمی‌توانند از خود در برابر تهدیداتی که وجود دارد، محافظت نمایند. ترس به عنوان یک پاسخ برای زنده‌بودن در برابر خطرات جسمی و عاطفی بسیار مهم است و در طی تکامل انسان، به ویژه در دوران باستان که افراد بارها با مواجهه با موقعیت‌هایی که از جان و زندگی آنها تهدید می‌کرد، اهمیت زیادی داشته است.

اگرچه در امروزه خطرات تهدیدآمیز کمتر از گذشته هستند، اما هنوز برخی افراد واکنش‌های شدیدی نسبت به اشیا یا موضوعات خاص نشان می‌دهند که باید ریشه این ترس را در گذشته آنها پیدا کرد.

در این مقاله در دانشگاه کسب و کار قرار است به شما کمک کنم تا بتوانید،

1. احساس ترس را به خوبی بشناسید
2. تفاوت ترس با فوبیا را بدانید
3. ترس خود را مدیریت و کنترل کنید
4. ریشه های ترس خود را شناسایی کنید
5. در انتها پیشنهادهایی برای درمان ترس به شما داده می‌شود.

برای یافتن تمام این پاسخ ها تا انتها همراه من در دانشگاه کسب و کار باشید.

احساس ترس چیست؟

بر اساس تحقیقات علم روانشناسی، ترس یکی از احساسات اولیه است که شامل پاسخ‌های بیوشیمیایی و واکنش‌های احساسی افراد می‌شود. این احساس به ما اطلاع می‌دهد که ممکن است در معرض خطر، تهدید یا آسیبی قرار بگیریم. این خطر می‌تواند روحی و حتی جسمی باشد.

گاهی اوقات، ترس‌ها به عنوان واکنش‌های منطقی به تهدیدات واقعی به وجود می‌آیند، اما ممکن است برخی از ترس‌ها ناشی از تصورات و ادراکات غیرواقعی باشند که تنها زاییده ذهن ما هستند. اگرچه این احساس ترس به موقعیت‌ها و شرایط خاصی وابسته است و واکنش‌های مختلفی در افراد ایجاد می‌کند، اما اگر این واکنش‌ها شدید و نامتناسب با تهدید واقعی باشند، ممکن است به اختلال و نگرانی منجر شوند.

تجربه ترس، مانند دیگر احساسات، به توجیه و توانایی هر فرد وابسته است و ممکن است به شکل خفیف، متوسط یا شدید در آمده باشد. برخی افراد ممکن است ترس را به صورت کوتاه مدت تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است برای مدت‌های طولانی‌تری با آن مواجه باشند. روانشناسان اغلب ترس را به شکل استرس، اضطراب یا احساس تنفر توصیف می‌کنند. به عنوان مثال، فردی که از مار می‌ترسد، این ترس را به دلیل احساس تنفر بسیار زیادی که از مار دارد تجربه می‌کند.

انواع جوانب تحت تاثیر هراس

هراس به چهار جنبه اصلی در بدن انسان تاثیر می‌گذارد:

1. شناختی: این شامل انتظار خطر، افکار، و باورها می‌شود. مثلا هنگامی که شما خطری را پیش‌بینی می‌کنید یا افکار ناامیدکننده دارید، شناختی شما در ترس نقش دارد.
2. بدنی: واکنش‌های بدنی به ترس شامل تغییراتی مانند رنگ‌پریدگی پوست، تنیدگی عضلات، چهره بیمناک، افزایش ضربان قلب، گشادشدن رگ‌ها، عرق کردن، توقف ترشح اسید معده، فقدان کنترل مثانه، کاهش ترشح بزاق، و خشکی دهان است.
3. هیجانی: این شامل احساساتی مانند دلهره و مورمور شدن می‌شود.
4. رفتاری: واکنش‌های رفتاری شامل فرار، اجتناب، میخکوب شدن، و حتی پرخاشگری می‌شوند.

هراس به تنهایی مشکلی ایجاد نمی‌کند. واکنش ما نسبت به هراس مهم است. اگر هراس را به‌عنوان دشمن ببینیم، فرصتی را از دست می‌دهیم که می‌توانیم از آن غلبه بر هراس را یاد بگیریم. اما اگر هراس را به‌عنوان یک هم‌دست در مسیر موفقیت در نظر بگیریم، می‌تواند به ما کمک کند و ما را به سمت اهداف و موفقیت هدایت کند.

در واقع، ما می‌توانیم از هراس به نفع خودمان استفاده کنیم و به‌جای فرار، از آن برای رشد و پیشرفت خود استفاده کنیم. باید آگاهانه با هراس روبرو شویم و درک کنیم که این احساس می‌تواند یک مشاور قدرتمند برای ما باشد.

استرس و تاثیری که بر ترس دارد

استرس، واکنشی است که بدن و رفتار ما در پاسخ به تهدیدها و فشارهای مختلف در محیط تجربه می‌کند. این استرس می‌تواند تاثیرات مختلفی و بصورت مستقیم و غیر مستقیم بر ترس داشته باشد. به عبارت ساده‌تر:

1. استرس می‌تواند حس هراس را افزایش دهد. وقوع یکسری از موقعیت‌ها باعث بوجود آمدن تغییرات شیمیایی و عصبی در بدن می‌شود که می‌تواند ترس را تشدید کند، به‌خصوص زمانی که افراد در موقعیت‌های استرس‌زا قرار دارند.

2. استرس ممکن است توانایی افراد در مقابله با هراس را کاهش دهد چرا که معمولا با تنش و ناراحتی همراه است. این موضوع باعث می‌شود که افراد نتوانند بهترین پاسخ به ترس را ارائه دهند.

3. استرس ممکن است باعث شود ترس از چیزهایی افزایش یابد که در اصل تهدید‌آور نیستند. این مسئله زمانی ممکن است رخ بدهد که افراد تفکرات و تصورات غیرمنطقی از برخی مسائل دارند.

4. استرس می‌تواند تغییراتی در سیستم عصبی و شیمیایی بدن ایجاد کند که به ترس واکنش‌های غیرمنتظره در بدن افراد منتقل می‌کند.

5. استرس می‌تواند تاثیرات منفی بر وضعیت روانی افراد داشته باشد، مانند افزایش اضطراب، افکار منفی و کاهش تمرکز. این امر ممکن است توانایی افراد در مقابله با ترس را کاهش دهد.

در حالت کلی، استرس می‌تواند تاثیرات متنوعی بر ترس داشته باشد و این تاثیرات به عوامل مختلفی بستگی دارد. افزایش آگاهی از تاثیرات استرس و یادگیری راه‌های مدیریت آن می‌تواند به کاهش ترس و بهبود روحی و جسمی ما کمک زیادی کند.

تاثیری که اضطراب بر ترس دارد

اضطراب تاثیرات مختلفی بر ترس دارد. اضطراب در واقعیت یک نوع ترس است، اما از نوعی دیگر. این دو احساس به وسیله‌ی سیستم عصبی مغز ایجاد می‌شوند و ممکن است به صورت همزمان ظاهر شوند.

به عنوان مثال، فرض کنید کسی ترسی از ارتفاعات دارد. اگر او در کنار هراس، اضطراب نیز داشته باشد، این اضطراب می‌تواند ترس از ارتفاعات را بیشتر کند. به عبارت دیگر، او به اضافه‌کردن ترس به ترس خود می‌پردازد.

اضطراب ممکن است باعث شود که ترس‌ها قوی‌تر و نامطلوب تر شوند. این امر می‌تواند تاثیرات منفی بر روحیه و عملکرد روزمره افراد داشته باشد. بنابراین، فهم بهتر موضوع هراس و تاثیرات و یادگیری روش‌های مدیریت اضطراب می‌تواند به کاهش ترس و بهبود کیفیت زندگی افراد کمک کند.

چگونه احساس تنفر از چیزی می‌تواند ترس ما را افزایش دهد؟

احساس تنفر از چیزی ممکن است ترس ما را افزایش دهد زیرا این دو احساس معمولا به یکدیگر مرتبط هستند. این می‌تواند به این دلیل باشد که:

• تجربه‌های ناخوشایند قبلی: اگر تجربه‌های ناخوشایندی از یک چیز خاص داشته باشیم، ممکن است احساس تنفر نسبت به آن چیز داشته باشیم. این تنفر ممکن است به دلیل تجربیات ناخوشایند یا حتی تهدیدات واقعی ایجاد شده باشد. این تنفر می‌تواند ترس ما را نسبت به آن چیز افزایش دهد.

 

• ارتباط داشتن با تهدید: وقتی ما از چیزی نفرت داریم، ذهن ما ممکن است این ارتباط را با تهدید و خطر مرتبط کند. به عبارت ساده، ممکن است فکر کنیم که این چیز می‌تواند به ما آسیب برساند یا موجب وقوع اتفاقات ناخوشایندی شود. این باعث افزایش ترس ما می‌شود.

• تاثیرات فیزیولوژیک: احساس تنفر و ترس معمولاً با تغییرات در بدن همراه هستند. برای مثال، تنفر ممکن است باعث تغییرات در ضربان قلب و نفس افراد شود. این تغییرات فیزیولوژیک ممکن است ترس ما را تشدید کنند.

• تفکرات ناخودآگاه: افراد ممکن است به طور ناخودآگاه به وسیله تنفر، الگوهای منفی در ذهن داشته باشند که ممکن است ترس را افزایش دهند. این تفکرات ناخودآگاه ممکن است باعث افزایش احساس هراس در ما شوند.

بنابراین، احساس تنفر از چیزی می‌تواند هراس ما را افزایش دهد چرا که این دو احساس معمولا با یکدیگر مرتبط هستند و باعث شود ما به آن اتفاق به عنوان یک تهدید بزرگ‌تر نگاه کنیم. این مسئله می‌تواند مدیریت ترس افراد را سخت‌تر کند و به تداخل در زندگی روزمره افراد منجر شود.

انواع واکنش‌ها در بوجود آمدن احساس هراس

ترس‌ها از دو نوع واکنش اصلی تشکیل می‌شوند:

واکنش بیوشیمیایی ترس:

ترس یک احساس طبیعی و اصولی است که برای ما اهمیت زیادی دارد. وقتی با تهدیدی مواجه می‌شویم، بدن ما به شیوه‌ای ویژه و بیوشیمیایی به آن واکنش نشان می‌دهد. این واکنش‌های بیوشیمیایی شامل تغییرات مهمی در بدن مان می‌شود، مانند:

• افزایش ترشح آدرنالین: بدن شروع به ترشح آدرنالین (یک هورمون استرس) می‌کند که باعث افزایش فشار خون و تقویت ضربان قلب می‌شود. این موارد به ما کمک می‌کنند تا بسیار هوشیار شویم و بهتر تصمیم بگیریم.

• افزایش تعریق: تعریق بیشتر بدن به ما کمک می‌کند که خنک شویم و پوست خود را نرم‌تر کنیم. این واکنش می‌تواند ما را برای ورود به عملیات فیزیکی آماده کند.

• تغییرات در سیستم گوارشی: بدن ممکن است کمتر انرژی برای بهتر کار کردن سیستم گوارشی اختصاص دهد، که این مسئله می‌تواند باعث اختلال در سیستم گوارش مانند دل درد شود.

• آمادگی برای جنگ یا فرار: این واکنش معمولا به عنوان واکنش «جنگ یا فرار» شناخته می‌شود. این به این معناست که بدن شما برای مقابله با تهدید آماده می‌شود و شما می‌توانید تصمیم بگیرید که با تهدید مواجه شوید یا از آن فرار کنید.

واکنش عاطفی ترس:

واکنش عاطفی به ترس بسیار شخصی است و به شدت از فرد به فرد متغیر است. چون ترس‌ها در مغز ما تشکیل می‌شوند و برخی از واکنش‌های شیمیایی مشابه با احساسات مثبت مانند شادی ایجاد می‌کنند، افراد ممکن است به شکل‌های مختلفی به ترس واکنش نشان دهند:

• برخی از افراد جذب شدید به تجربه ترسناک می‌شوند و در موقعیت‌های هیجان‌انگیز مانند ورزش‌های شدید به دنبال آن هستند. آن‌ها از این تجربه برای جذب آدرنالین و هیجان استفاده می‌کنند.

 

• برخی افراد دیگر از ترس دوری می‌کنند و در موقعیت‌های ترسناک اجتناب می‌کنند. آن‌ها از ترس اجتناب می‌کنند و سعی دارند از ورود به موقعیت‌های هولناک پرهیز کنند.

در کل، واکنش به هراس بسیار متنوع است و بستگی به شخصیت، تجربه‌های قبلی و محیط زندگی افراد دارد. برخی از افراد به ترس به عنوان یک منبع هیجان و شادی نگاه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر از آن اجتناب و فرار  می‌کنند.

احساس هراس چه علائمی در بدن ایجاد می‌کنند

ترس معمولا نشانه‌هایی در بدن و احساسات ایجاد می‌کند که افراد ممکن است به شکل‌های مختلف تجربه کنند. این نشانه‌ها شامل موارد زیر است:

نشانه‌های فیزیکی:

• لرزش بدن یا لرزش دست‌ها.
• تشنج و اسپاسم عضلات.
• تعریق بیش از حد بدن یا کف دست.
• تنگی نفس یا دشواری در تنفس.
• حالت تهوع یا احساس استفراغ.
• خشکی دهان و گلو.
• ناراحتی معده یا درد شکم.
• درد در قفسه سینه.
• افزایش ضربان و تپش قلب.

نشانه‌های روانشناختی:

• وحشت شدید و ترس زیاد.
• احساس غرق شدن در وضعیت.
• احساس عدم کنترل بر خود و وضعیت.
• افزایش شدید در احساسات نقدهای و منفی.
• احساس مرگ نزدیک و ترس از آن.

ترس می‌تواند تاثیرات مختلفی بر روی هر فرد داشته باشد و همه افراد ممکن است این نشانه‌ها را به شکل‌های متفاوت تجربه کنند.

دلیل بوجود آمدن ترس چیست؟

ایجاد واکنش هیجانی ترس معمولا به دلایل متنوعی اتفاق می‌افتد و معمولا نمی‌توان آن را به یک علت خاص فقط اختصاص داد. برخی از ترس‌های شدید که در دوران کودکی شکل می‌گیرند، ممکن است ناشی از رویدادهای آسیب‌زا، اشیا ترسناک یا موقعیت‌هایی که به ما احساس مرگ دست داده، باشند.

برای مثال، یک فرد ممکن است فوبیای خاصی داشته باشد، مانند ترس شدید از دوچرخه‌سواری. این ترس ممکن است ناشی از تجربه ترسناک در کودکی باشد، به عنوان مثال سقوط از دوچرخه که باعث شده تا فرد از آن زمان به شدت از این ورزش ترسیده و از آن فرار کند. برخی از افراد این ترس را با تجربه علائم فیزیکی نیز همراه می‌کنند، به عنوان مثال، شخصی که از ارتفاع می‌ترسد ممکن است حالت تهوع و ناراحتی معده داشته باشد.

همچنین تاثیر رفتار والدین در ایجاد انواع هراس، به‌ویژه در دوران کودکی، مهم است. به عنوان مثال، اگر والدین به عنوان نمونه  فوبیای عنکبوت داشته باشند، احتمالا فرزندانشان نیز از عنکبوت ترس خواهند داشت.

راه‌های شناسایی ریشه‌های هراس

سال‌هاست که رویه‌های تربیت در کشور ما اشتباه است. ما به کودکانمان اجازه اشتباه کردن نمی‌دهیم و ترس از اشتباه و انتقاد تا بزرگ‌تر شدن با افرادی که همیشه ما را قضاوت می‌کنند، ریشه می‌کند و شاید حتی تا زمان مرگ ادامه دارد.

ریشه اصلی ترس‌های ما در جامعه ایرانی، ترس از اشتباه کردن و ترس از قضاوت شدن است. این ترس‌ها می‌توانند به عنوان منبع اصلی تمام ترس‌های روانی ما عمل کنند. به عبارت دیگر برخی از ریشه‌های ترس بخاطر داشتن تضاد با فرهنگ و سنت‌های غلطمان است که همیشه این فرهنگ و سنت سعی می‌کند  الگوی قدیمی را دنبال کند و مانع افراد از تجربه‌های جدید و ساخت فرهنگی جدید شوند.

تحقیقی علمی برای شناسایی ریشه هراس

یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که دو مدار مغزی غیرهمپوشانی با یکدیگر کار می‌کنند تا ترس را در مغز ما ایجاد کنند. تیم محققان به نورون‌هایی که از یک مولکول به نام «پپتید مرتبط با ژن کلسیتونین» استفاده می‌کنند، پی‌بردند و دریافتند که این نورون‌ها نقش مهمی در ایجاد ترس در بخش مرکزی ترس مغز و آمیگدال دارند.

محققان با آزمایشات خود روی موش‌های تغییر یافته ژنتیکی، دو جمعیت مختلف از این نورون‌های CGRP را در ساقه مغز و تالاموس کشف کردند. این نورون‌ها به آمیگدال متصل می‌شوند. نورون‌های انسانی نیز پپتید CGRP را تولید می‌کنند. بنابراین این مدار ممکن است در شرایطی مانند میگرن، اختلال استرس پس از سانحه و اختلالات اوتیسم نقش داشته باشد.

محققان توانستد برای شناسایی چیزی که موجب ترس می‌شود، یک سیستم تصویربرداری جدید به نام «مینیسکوپ» را در موش‌ها استفاده کنند. این سیستم به دانشمندان اجازه می‌دهد تا فعالیت نورون‌های CGRP را در هنگامی که موش‌ها در حال جابه‌جایی هستند ردیابی کنند. سپس موش‌ها با محرک‌های تهدیدآمیز مانند شوک الکتریکی کوچک، صداهای بلند، بوها، ترسیم صدای پرواز یک پرنده شکاری و بوی مدفوع روباه مواجه شدند. در این تحقیق، دانشمندان فعالیت 160 نورون CGRP را ثبت کردند.

نتایج نشان می‌دهند که بیشتر نورون‌های CGRP در زمانی که موش‌ها با تحریک‌های ترسناک مانند تصاویر ترسناک، صداها، مزه‌ها، بوها، حسیات و نشانه‌های بصری تماس می‌یابند، فعالیت خود را افزایش می‌دهند و به شدت به اطلاعات تهدیدآمیز واکنش نشان نمی‌دهند

این تحقیق نشان می‌دهد که هماهنگی تمام این اطلاعات تهدیدآمیز در یک ناحیه واحد از مغز ممکن است به حیوانات کمک کند تا تصمیم‌گیری‌های مرتبط با ترس را تسهیل کنند و اگر این مدار عصبی CGRP در انسان‌ها هم وجود داشته باشد، ممکن است به درمان بیماری‌هایی مانند میگرن کمک کند. این تحقیق در مجله تخصصی Cell Reports منتشر شده است.

تفاوت ترس با فوبیا در چیست؟

ترس و فوبیا دو واژه با معانی متفاوت هستند. در واقعیت، ترس و فوبیا تفاوت‌های مهمی دارند:

احساس هراس:

• ترس یک احساس طبیعی و عادی است که در برابر تهدید یا موقعیت‌های خطرناک ایجاد می‌شود.
• هراس ممکن است به میزان معقول و در واکنش به وقوع وقایع واقعی یا تهدیدات ایجاد شود.
• این احساس معمولا موقت و متناسب با موقعیت است. به عنوان مثال، اگر شما در معرض خطر جدی قرار بگیرید، ترس ممکن است به شما کمک کند تا برای ایمنی خود اقدام کنید.
• هراس نوعی تحول تکاملی است که برای بقای انسان‌ها اهمیت دارد.

فوبیا:

• فوبیا یک نوع اختلال اضطرابی است که به احساس ترس شدید و ناگزیری از آن در مواجهه با شیء یا موقعیت خاص اشاره دارد.
• فوبیا معمولاً خارج از معمول است و به موقعیت‌ها یا اشیاء بی‌خطر تعلق دارد. به عبارت دیگر، ترس از چیزی که واقعاً تهدیدناک نیست.
• این اختلال اضطرابی به شدت تأثیرگذار بر زندگی روزمره فرد می‌شود و ممکن است منجر به اجتناب از موقعیت‌ها یا اشیا معمولی شود.
• فوبیا به عنوان یک اختلال روانی تشخیص داده می‌شود و نیاز به مداخله و درمان دارد.

در کل، اصلی‌ترین تفاوت بین هراسس و فوبیا این است که هراس یک احساس عادی و طبیعی است، در حالی که فوبیا یک اختلال روانی با ترس شدید و نامناسب نسبت به چیزی خاص است که به موقعیت‌های معمولی و اشیا بی‌خطر اشاره دارد.

انواع احساس ترس در زندگی

در زندگی، هراس‌ها به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

• ترس منطقی (ترس درونی): این نوع ترس بر مبنای عقل و منطق است و در درون ما به وجود می‌آید. اغلب برای هشدار دادن در مورد خطرات قریب‌الوقوع یا تهدیدات واقعی که ممکن است رخ دهند. به عنوان مثال، ترس از گلوله‌خوردن، یک نوع ترس منطقی است.

• ترس ذهنی (ترس غیرمنطقی): این نوع ترس به نظر منطقی نمی‌آید و بخشی از مغز می‌ترسد، در حالی که قسمت منطقی مغز از دلیل آن بی‌خبر می‌ماند. این نوع ترس اغلب به تجربه‌ها یا اضطراب در مورد آینده مرتبط است. انسان‌ها این ترس‌ها را با تصویرسازی ذهنی تجربه می‌کنند. به عنوان مثال، ترس از پرواز با هواپیما یا از دست دادن کار است.

• ترس اولیه (ترس ذاتی): این نوع ترس به تکامل انسان برمی‌گردد و ترس‌های اساسی و ذاتی ما را شامل می‌شود. این ترس‌ها به دلیل تجربه و دانش انسان‌ها در تاریخ برنامه‌ریزی شده‌اند تا مانع خطر کردن افراد شوند و ایمن بمانند. به عنوان مثال، ترس از مار یکی از ترس‌های ذاتی است که به ما کمک کرده تا از مارها فرار کنیم و در نتیجه، انسان‌هایی که این ترس را داشتند، به بقای بیشتری دست یافته‌اند.

هراس‌هایی که از اختلالات اضطرابی نشات می‌گیرند

ترس معمولا با انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی همراه است. این اختلالات شامل موارد زیر می‌شوند:

• آگورافوبیا: این اختلال به ترس شدید و نامعقولی از مکان‌ها یا وضعیت‌های عمومی اشاره دارد. به عنوان مثال، ترس از بازارها یا مکان‌های عمومی.

• فوبیای خاص: این نوع اختلال اضطرابی به هراس شدید از یک چیز یا شرایط خاص اشاره دارد. به عنوان مثال، هراس شدید از عنکبوت‌ها یا ارتفاع.

• اختلال هراس: افراد مبتلا به اختلال هراس، ترس شدیدی از وقوع موقعیت‌های خطرناک دارند و اغلب از ورود به این موقعیت‌ها اجتناب می‌کنند.

• اختلال اضطراب فراگیر: این اختلال اضطرابی ممکن است با ترس از بسیاری از موضوعات و مواقع مرتبط باشد و افراد مبتلا به آن ممکن است در طول روز بدون دلیل مشخص هراس و نگرانی را تجربه کنند.

• اختلال اضطراب جدایی: افراد مبتلا به این اختلال اضطرابی از جدایی از افراد و محیط‌هایی که به آنها تعلق خاطر دارند هراس بسیار زیادی دارند. این اختلال ممکن است با هراس از از دست دادن کسانی که به آنها وابسته هستند همراه باشد.

• اختلال اضطراب اجتماعی: افراد مبتلا به این اختلال، هراس شدیدی از مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی دارند و ممکن است از شرکت در جلسات عمومی یا تعامل با افراد ناشناخته اجتناب کنند.

• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD): این اختلال به ترس و اضطراب شدید پس از تجربه سانحات ناگوار و تراژدی‌ها اشاره دارد. افراد مبتلا به PTSD ممکن است هراس‌ها و نشانه‌هایی مانند فشار عصبی، فراموشی و…داشته باشند که به خاطر تجربه‌های تراژدیک ایجاد شده‌اند.

احساس ترس در خواب نشانه چیست؟

احساس هراس در خواب یا همان «کابوس» ممکن است نشانه‌ای از موارد مختلف باشد. در بسیاری از موارد، این احساس‌ها با هراس‌ها و اضطراب‌های مختلفی که در زندگی روزمره تجربه می‌شوند، مرتبط باشند. در بعضی موارد، احساس هراس در خواب ممکن است به معنای وقوع هراس درونی یا نگرانی‌های مخفی در زمینه ذهنی و عاطفی باشد.

به عنوان مثال:

• هراس از موقعیت‌های واقعی: بعضی از کابوس‌ها ممکن است به تجربه موقعیت‌های ترسناک در زندگی واقعی اشاره داشته باشند. به عنوان مثال، اگر شخصی تجربه یک تصادف خطرناک رانندگی را داشته باشد، ممکن است در خواب کابوسی از تصادف داشته باشد.

• ترس از تجربیات گذشته: برخی از کابوس‌ها ممکن است به تجربیات و رویدادهای گذشته اشاره کنند. افراد ممکن است در خواب به ترس از وقوع مجدد رویدادهای تراژیکی یا ناراحت‌کننده که در گذشته تجربه کرده‌اند، بخورند.

• ترس از نگرانی‌های فراموش شده: برخی از کابوس‌ها ممکن است به نگرانی‌ها یا اضطراب‌های فراموش شده در زندگی روزمره اشاره کنند. این احساسات ممکن است در زمینه ذهنی و عاطفی نهفته باشند و در خواب به شکل کابوسی به سطح آشکاری بیایند.

• ترس از اضطراب و استرس معمولی: برخی از کابوس‌ها ممکن است به عنوان عکس‌العملی به استرس‌ها و اضطراب‌های روزمره تعبیر شوند. در این صورت، کابوس‌ها به نوعی از تجسم و تجربه مجدد هراس‌ها و نگرانی‌های معمولی در خواب هستند.

در کل، احساس ترس در خواب می‌تواند نشانه‌ای از مسائل مختلف باشد و معمولا به عنوان یک واکنش نسبت به تجربیات و احساسات ذهنی و عاطفی در طول زندگی فرد تفسیر می‌شود. اگر این احساسات تکراری و مزاحم باشند یا تاثیر منفی بر زندگی روزمره بگذارند، ممکن است مشاوره و درمان حرفه‌ای برای بهبود آنها لازم باشد.

چگونه احساس هراس خود را مدیریت کنیم؟

مدیریت احساس هراس یک فرآیند کمی و کیفی است که به تمرین، آگاهی، و ابزارهای مختلف نیاز دارد. در اینجا چند راهنمایی برای مدیریت احساس هراس به شما ارائه می‌شود:

• آگاهی از احساسات: ابتدا باید بفهمید که چه چیزی احساس هراس در شما ایجاد می‌کند. برای این منظور، آگاهی از احساسات و تفکرات خود را افزایش دهید. این کمک می‌کند تا علت اصلی احساس هراس را شناسایی کنید.

• تمرین ذهنی: از تکنیک‌های تمرین ذهنی مانند مدیتیشن، نفس‌گیری عمیق، یا تمرینات آگاهی بهره ببرید. این تمرینات به شما کمک می‌کنند تا آرامش و تمرکز خود را افزایش دهید و از تفکرات ناامیدکننده فاصله بگیرید.

• تغذیه و ورزش: تغذیه مناسب و ورزش منظم می‌توانند به تعادل شیمیایی بدن کمک کنند و تاثیر مثبتی بر روی احساسات شما داشته باشند. مصرف مواد مخدر، الکل، و غذاهای پراکنده و غنی از قند را محدود کنید.

• معاشرت با دیگران: ارتباط با دیگران و صحبت کردن با افرادی که اعتماد به نظر شما دارند، می‌تواند تأثیر زیادی بر مدیریت احساس هراس داشته باشد. حمایت از دوستان و خانواده یک عامل مهم است.

• مدیریت استرس: مهارت‌های مدیریت استرس مانند برنامه‌ریزی بهتر، تعطیلی، تمرین‌های تنفسی، و تکنیک‌های آرام‌بخش می‌توانند به شما در کاهش احساس هراس کمک کنند.

• جستجوی کمک حرفه‌ای: اگر احساس هراس شما به یک مرحله نگران‌کننده رسیده است یا تاثیرات آن بر زندگی روزمره شما مشهود است، بهتر است به کمک مشاور یا روان‌پزشک حرفه‌ای مراجعه کنید. آنها می‌توانند به شما راهنمایی کنند و راه‌حل‌های موثری ارائه دهند.

• آموزش به دیگران: به دیگران در مورد تجربیات و مسائلی که باعث ایجاد احساس هراس می‌شوند، آگاهی دهید. این کار می‌تواند به شما احساس ارتباط اجتماعی و حمایت بدهد و همچنین به دیگران کمک کند تا درک بهتری از وضعیت شما داشته باشند.

حقایقی ناگفته راجع به ترس

 

هراس یک احساس طبیعی است که در مغز ما رخ می‌دهد. اینجا چند حقیقت مهم در مورد هراس و ارتباط آن با مغز واکنش‌های مختلف بدن آورده شده:

• هراس نشانه سلامتی است: هراس نشانه سلامت مغز و عصب‌های ما است. این احساس پیچیده در مغز عمل می‌کند و به ما کمک می‌کند تا در مواجهه با خطرها و تهدیدات بهتر عمل کنیم. از نظر علمی، هراس یک واکنش طبیعی است و نشانه طبیعتی ما است.

• ترس سطوح مختلفی دارد: ترس می‌تواند از حالت خفیف و کم‌تاثیر تا حالتی که به ما اجازه عمل به درستی را نمی‌دهد، داشته باشد. ممکن است حتی در مواجهه با موقعیت‌ها یا وقایعی که واقعی ترس‌آور نیستند، احساس ترس کنیم.

• هراس غیرغریزی نیز وجود دارد: هراس تنها یک واکنش غریزی نیست، بلکه بخشی از ترس‌ها از تجربه و آموخته‌های ما ناشی می‌شود. به عبارت دیگر، تعدادی از ترس‌ها به دلیل تجربیات قبلی و آموخته‌های اجتماعی شکل می‌گیرند.

• هراس ممکن است بدون وجود تهدید واقعی ایجاد شود: بعضی از افراد به دلیل خیالات خود ممکن است ترس و اضطراب داشته باشند. این نوع هراس‌ها به علت واکنش‌های مغز به افکار ترسناک یا نگرانی‌های ذهنی ایجاد می‌شوند.

• حساسیت ترس افزایش می‌یابد: وقتی شما در یک حالت ترس هستید، حساسیت شما به ترس افزایش می‌یابد. به عبارت دیگر، یک ترس می‌تواند از دیگری ایجاد شود و ترس‌های نسبتاً کوچکتر به ترس‌های بزرگ‌تر تبدیل شوند.

• واکنش‌های مختلف بدن در مواجهه با ترس: وقتی هراس حاکم است، بدن ما به چندین روش واکنش نشان می‌دهد. این واکنش‌ها می‌توانند شامل تغییراتی در پوست (مانند رنگ‌پریدگی)، گرفتگی عضلات، افزایش ضربان قلب، عرق کردن و…باشند.
• ترس در مواجهه با تهدید واقعی بیشتر تاثیر دارد: وقتی تهدید واقعی هراسآورتر باشد، ما بهتر به آن واکنش نشان می‌دهیم. در واقع، هراس ممکن است ما را برای مقابله با تهدیدهای واقعی تر، قدرتمندتر کند.

چگونه بر احساس هراس خود غلبه کنیم؟

غلبه بر احساس هراس یک فرآیند پیچیده است و ممکن است زمان بر بگیرد، اما می‌توانید با رویکردها و تکنیک‌های مختلف این کار را انجام دهید. در ادامه چند راهنمایی برای غلبه بر احساس هراس ارائه شده است:

آگاهی از هراس خود:

نخستین گام برای مدیریت هراس‌ها، شناخت آن‌هاست. بیشتر اوقات، آگاهی از هراس‌های خود کمک می‌کند تا مسائل را بهتر درک کنید و راه‌های موثرتری برای مقابله با آن‌ها پیدا کنید.

به دنبال علل عمیق‌تر بگردید:

سعی کنید علل عمیق‌تر هراس‌هایتان را شناسایی کنید. ممکن است این هراس‌ها از تجربیات گذشته یا اعتقادهای نادرست ناشی شوند. با کمک مشاور یا روان‌شناس، به بررسی عمیق‌تر علت هراس‌ها بپردازید.

آموزش مهارت‌های مقابله:

یادگیری مهارت‌های مقابله می‌تواند به شما در مدیریت هراس‌ها کمک کند. این مهارت‌ها شامل تنفس عمیق، تمرینات ذهنی، و معرفی تغییرات در رفتار و واکنش‌های شما به هراس‌ها می‌شوند.

استفاده از تکنیک‌های آرامش:

تکنیک‌های آرامش مانند مدیتیشن، یوگا، و تمرینات تنفسی می‌توانند به شما کمک کنند تا هراس‌ها را کاهش دهید. این تکنیک‌ها به کاهش استرس و افزایش آرامش کمک می‌کنند.

مراجعه به مشاور یا روانشناس:

مشاوره یا ملاقات با یک روان‌شناس می‌تواند بسیار مفید باشد. آنها به شما نه‌تنها در شناسایی و مدیریت هراس‌هایتان کمک می‌کنند بلکه به شما راهنمایی می‌کنند تا بر روی مسائل عمیق‌تری که ممکن است به هراس‌ها منجر شده‌اند، کار کنید.

تغییر در نگرش:

تغییر نگرش خود نسبت به هراس‌ها می‌تواند به شما کمک کند. سعی کنید به جای دیدن هراس‌ها به عنوان چیزهایی که شما را از تعقل خارج می‌کنند، آن‌ها را به عنوان فرصت‌ها برای رشد و توسعه فردی ببینید.

کمک گرفتن از اطرافیان:

در مواجهه با هراس‌ها، اهمیت پشتیبانی از دوستان و خانواده نباید نادیده گرفته شود. می‌توانند شما را در سخت‌ترین لحظات حمایت کنند و به شما انگیزه بدهند.

اعتماد به‌خود:

اعتماد به‌نفس و اعتقاد به این که شما قادر به مدیریت هراس‌هایتان هستید، اهمیت زیادی دارد. با تمرین و ثبات، می‌توانید به تدریج هراس‌های خود را کاهش دهید.

احساس ترس در یک نگاه

هراس، یک واکنش طبیعی به تهدید و خطر است که از میلیون‌ها سال تکامل یافته است تا برای بقا و ایمنی انسان‌ها و دیگر موجودات، واکنش موثری فراهم کند. ترس می‌تواند به صورت فیزیولوژیکی و رفتاری ظاهر شود و معمولاً در مواجهه با خطر و تهدید ایجاد می‌شود. واکنش‌های ترس شامل افزایش ضربان قلب، افزایش تنفس، افزایش تعریق، تسریع در ترشح آدرنالین، و آمادگی برای فرار یا مبارزه با تهدید می‌شود.

ترس به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:

• هراس نرمال :(Normal Fear) این نوع ترس به عنوان یک واکنش سالم به خطرات و تهدیدات ضروری است. این نوع ترس در مواجهه با وضعیت‌ها و شرایط واقعی که وجود خطری دارند، ایجاد می‌شود.

• هراس شدید :(Phobia) ترس شدید یا فوبیا، یکی از انواع اضطراب است که به شدت غیرمنطقی است و به یک شی، موقعیت یا موقعیت‌های خاص محدود می‌شود. افراد ممکن است از موارد عادی مثل ارتفاع، عقرب‌ها، یا هواپیماها ترس شدید داشته باشند.

هراس می‌تواند در مواردی که از حد معقول فراتر رفته و به عنوان یک اختلال اضطرابی در نظر گرفته شود، مشکل ساز شود. اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب عمومی و اختلال فوبیای اجتماعی می‌توانند زندگی روزمره افراد را تحت تاثیر قرار دهند.

برای کاهش ترس یا مدیریت آن، معمولا از تکنیک‌های مختلفی مثل معرفی تدریجی به تهدیدات، تمرینات تنفسی، تراپی شناخت رفتاری و داروها استفاده می‌شود. از طریق کمک گرافتن از یک مشاوره یا یک متخصص روان‌شناسی یا روان‌پزشک نیز می‌توان به مدیریت و درمان ترس کمک کرد.

در این مقاله، در دانشگاه کسب و کار تلاش کردم تا شما را با احساس و علائم ترس بطور کامل آشنا کنم. اگر شما تجربه هراس یا ایده‌ای برای مدیریت این حس دارید می‌توانید در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید. نظرات شما برای ما بسیار با ارزش هستند.